Nieuwe ontwikkelingen in de voeding van lacterende merries en veulens gebaseerd op wetenschappelijke grondslag

Marstall heeft de afgelopen jaren meerdere wetenschappelijke onderzoekstrajecten ondersteund. De belangrijkste resultaten en hoe deze in de Marstall producten verwerkt zijn als volgt samengevat:

De studies zijn uitgevoerd op het instituut voor fysiologie, fysiologische chemie en diervoeding van de faculteit voor diergeneeskunde van de LMU München, leerstoel voor diervoeding, onder leiding Prof.  Dr. Ellen Kienzle. De veel bediscussieerde overvoedering van paarden in de groei is eerder een theoretisch probleem. In tegendeel, velens groeien min of meer volgens de normen (GfE 1994) bij een beperkt voerschema (Hois et al.,2005). In ieder geval zijn de toen geldende energienormen (GfE, 1994) vermoedelijk te hoog (Mack,2006). Paardeneigenaren zijn vaak geneigd te geloven dat eiwit schadelijk is voor veulens. De recente, door Mastall ondersteunende studie, heeft aangetoond, dat de doelgerichte toevoer van essentiële aminozuren sigfnificant positieve invloed heeft op de groei en skeletontwikkeling (Krumbiegel). OP basis hiervan is de aminozuurreceptuur van Marstall ProAmin samengesteld.

Feiten:

Groeistudies en fundamenteel onderzoek naar behoeftenormen bij veulens zijn in Duitsland de laatste jaren in toenemende mate uitgevoerd. Recent zijn de resultaten van een studie met nieuwe inzichten met betrekking tot merriemelk openbaar gemaakt (Coenen et al., 2010). Met name bij het formuleren van behoeftenormen vor aminozuren eiwit voor veulens en jonge paarden staat het onderzoek pas aan het begin.

Veulens tot 5 maanden kunnen de hoeveelheid krachtvoer die volgens de norm (GfE,1994) verstrekt moeten worden meestal niet volledig opnemen ( Mack,2006).

Dat de groei vervolgens toch volgnesn de GfE groeicurve verloopt duidt erop dat de toenmalige voedernormen voor warmbloedveulens te hoog zijn (Mack,2006). Bij gangbare hooi/weide/haver rantsoenen staat vast dat er niet aan de behoefte aan essentiële aminozuren waaraan, of door het voeren van veel eiwit of door het gericht toevoegen van deze aminozuren, voldaan kan worden. Het voeren van zeer eiwitrijke rantsoenen is echter geen oplossing die bij de opfok van veulens goed bekend staat. Een recente, door Marstall ondersteunde studie toont aan dat het doelgericht verstrekken van essentiële aminozuren een significant positief effect heeft op de groei en botontwikkeling van veulens (Krumbiegel, 2011). Bovendien vermindert door het verstrekken van aminozuren de hoeveelheid uit te scheiden onbenut eiwit (afbraak tot ureum) en daarmee de belasting van lever en nieren in vergelijking met een eiwitrijker rantsoen.